De Ereleden

• Prof.dr. Gert-Jan Kleinrensink
• Marc Sulsters
• Erik Kes
• Paskal Lansink
• Kees van Loon
• Gea de Meer
• Ronald Stolk
• Peter Theunissen
• Jan Persoon
• Jarl Chabot 

" Mijn motto: de student is samen met de docent de kern van de medische facullteit " - Prof.dr. Gert-Jan Kleinrensink

Toen ik twee jaar geleden (in 2023) hoorde dat ik tot erelid benoemd zou worden was ik aangenaam verrast en zeer vereerd.
Ik heb niet in Rotterdam gestudeerd, maar (ik zal het maar eerlijk toegeven) aan de VU in Amsterdam. Ik ben dus pas ‘gewoon’ MFVR-lid geworden toen ik al hoogleraar was aan het ErasmusMC, en dat was al een groot genoegen. Ik werd uitgenodigd, omdat toen mijn samenwerking met de MFVR optimaal was. We hadden toen net de drie facultaire verenigingen (STOLA, IFMSA en MFVR) verenigd en hadden een aantal mooie zogenoemde Clinics georganiseerd (o.a. een dag over bijzondere vormen van geneeskunde i.e. duikgeneeskunde, expeditie geneeskunde en militaire geneeskunde). Hieraan hadden vele studenten enthousiast deelgenomen. Het elan van samen de schouders eronder zetten was prachtig.

Samen met Studium Generale werden er al lunchlezingen georganiseerd, maar pas toen de MFVR de promotie ging organiseren op de faculteit, werden deze lezingen een doorslaand succes! Samen met het bestuur van de MFVR is ook de opzet van het extra curriculaire onderwijs in een stroomversnelling gekomen en is het, nu florerende, project GERS (Genootschap voor Extracurriculaire Rotterdamse Studentenprojecten ) tot stand gekomen…dit project bestaat nu alweer ongeveer 10 jaar.

Ik denk dat mijn betrokkenheid bij en de grote waardering voor alle activiteiten van de MFVR ertoe geleid hebben dat ik tot erelid benoemd ben. Mijn motto: "de student is samen met de docent de kern van de medische facullteit" heb ik in mijn periode als docent gestalte proberen te geven door altijd de deur open te zetten voor studenten. Ik heb altijd getracht de afstand tussen docenten en studenten zo klein mogelijk te houden.
Ik draag het erelid insigne en de MFVR das met trots!

"De bestuurlijke ervaring heb ik meegenomen in mijn huidige rol als voorzitter van de ondernemingsraad MO." - Kees van Loon

Mijn tijd bij de MFVR heb ik als Vice-Quaestor het eerste jaar meegemaakt en vervolgens voorzitter. We zaten in zwaar financieel weer. Door boekenverkoop een boost te geven en de syllabi-verkoop van de faculteit over te nemen konden we als vereniging weer groeien en activiteiten ontplooien.
Waarom ik erelid ben geworden is een vraag aan toenmalig bestuur.

Mijn tijd op Erasmus heb ik meer bestuurlijk doorgebracht. Ik ben drie jaar lid geweest van faculteitsbestuur en heb mede een nieuw onderwijscurriculum mogen opbouwen. Ik heb nog een tijd aan de andere kant gewerkt als onderwijscoördinator afdeling Geriatrie. De bestuurlijke ervaring heb ik meegenomen in mijn huidige rol als voorzitter van de ondernemingsraad MO.

"De onderlinge gezelligheid en het belang voor de medisch studenten is echter niet veranderd." - Gea de Meer & Ronald Stolk

Het erelidmaatschap hebben we gekregen toen we als oud-penningmeester en oud-secretaris van het MFVR-bestuur gingen trouwen. De toenmalige voorzitter zat in een grote taart, waar hij uit sprong en ons het erelidmaatschapsbewijs overhandigde. Dat was in september 1986, vlak voor onze co-schappen. Het grootste deel van ons sociale leven tijdens de studententijd hebben we doorgebracht rond de MFVR, met dit MFVR-stelletje als gevolg. Een fantastische tijd.
In de tachtiger jaren hadden we nog gewoon Nederlandse titels in plaats van de chique Latijnse beschrijvingen voor bestuursfuncties van tegenwoordig. We gingen in onze spijkerbroek naar het faculteitsbestuur. De onderlinge gezelligheid en het belang voor de medisch studenten is echter niet veranderd.

Toen we actief werden in de MFVR was er nog grote overlap met de studentenvakbond. Dat veranderde in een paar jaar naar een vereniging voor alle studenten, onder andere door een forse uitbreiding van goedkope studiespullen in de winkel zoals stethoscopen, syllabi, boeken en zelfs schedels om je anatomie makkelijker te leren. Tijdens onze bestuursjaren is de MFVR gegroeid en meer zichtbaar geworden voor studenten maar ook voor stafleden.

Feesten (sorry, gala’s) organiseerden we destijds als bestuur natuurlijk ook, samen met de feestcommissie. We maakten ook het meest gelezen tijdschrift van de faculteit: O’Dokter. In het begin hebben we dit zelf gestencild in het “MFVR hok” (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stencil), maar tijdens ons bestuur werd het een gedrukte full-colour uitgave. Toch jammer dat O’Dokter helemaal is verdwenen en er niet een app voor in de plaats is gekomen met "juice" vanuit de faculteit.

"Het is uit bovenstaande herinnering hopelijk duidelijk dat de MFVR op velerlei manieren een centrale rol speelt in het wel en wee van de toenmalige, maar ook van de huidige studenten, zoals ik vorig jaar tijdens een bijeenkomst van de MFVR mocht meemaken." - Jarl Chabot

De eerste jaren van de MFVR.
In mijn herinnering was het ergens in het eerste kwartaal van 1967 dat de MFVR is opgericht tijdens een tumultueuze bijeenkomst van jaargenoten. Met precies 160 studenten waren wij in 1966 begonnen aan de studie Geneeskunde bij de Medische Faculteit Rotterdam (MFR). Er waren geen medische studenten in Rotterdam die ons waren voorgegaan. Wij waren de eerste groep proefkonijnen, in totaal 160 studenten, naar verluid omdat er in de collegezaal van het Dijkzicht ziekenhuis slechts 160 zitplaatsen beschikbaar waren. Colleges werden gegeven iedere ochtend tussen 09 en 12 uur, waarna de practica iedere middag begonnen in een noodgebouw dat in de maanden voor september 1966 was gebouwd: het ‘Provisorium’. De hoogleraren onder leiding van de Decaan Prof Dr.A. Querido waren allemaal jong, enthousiast en inspirerend, sommigen waren kort  tevoren gerekruteerd in de USA. Zij stonden open voor suggesties en brachten de sterk natuurwetenschappelijke kant van geneeskunde naar Rotterdam. Dit is ook te lezen in het door Folkert ten Cate en Gerard Wagemaker in 2018 geschreven boekje: ‘Wat heeft die opleiding met mij gedaan?’.

Ik herinner mij die chaotische ‘vergadering’: niemand wist hoe de bijeenkomst geleid moest worden, statuten of huishoudelijke reglementen waren er niet, hoe het moest met contributie wisten we geen antwoord op en wat we eigenlijk wilden was onduidelijk en vaag. Maar in de andere zuster faculteiten, zoals Nijmegen en Amsterdam, sloeg de vlam in de pan! Wel verdeelden wij de taken: Marco van Gerven werd onze voorzitter, en Jan Taco penningmeester. Ik wierp mij op om assessor onderwijs te zijn, mogelijk samen met Nelleke Nicolai. Marijke Bleumink stelde voor om een groep belangstellenden te vormen, het latere - maar nog steeds actieve - STOLA (Studenten Tropengeneeskunde en Ontwikkeling Landen). Met hulp van betrokken hoogleraren (Prof Valkenburg) lukte het om stageplaatsen te vinden in Tanzania (Marijke Bleumink) en in Indonesia (ikzelf). Voor beiden heeft de STOLA veel voor ons betekend.

Gelukkig kwam er in die eerste jaren hulp van een aantal ‘mentoren', dat waren post-doc studenten uit Leiden die in Rotterdam stages volgden en ons onder hun hoede namen. Zij vormden praatgroepen waar wij met vragen terecht konden. Het is uit bovenstaande herinnering hopelijk duidelijk dat de MFVR op velerlei manieren een centrale rol speelt in het wel en wee van de toenmalige, maar ook van de huidige studenten, zoals ik vorig jaar tijdens een bijeenkomst van de MFVR mocht meemaken. Sociale netwerken, kennis en ervaring, maar ook verantwoordelijkheid zijn allemaal eigenschappen die ik in die 6 jaar bij de MFR/MFVR heb opgedaan. Het was een prachtige tijd daar op Hoboken!

Jarl Chabot, Tropenarts.
Heelsum, 23 januari 2025.

V.l.n.r.: Armand van Puyvelde, Jarl Chabot (assessor onderwijs), Louis Kollee (overleden op 1.12.2021) , Marijke Bleumink, Jan Taco te Gussinklo (overleden op 13.10.2021), Nelleke Nicolai, (Marco van Gerven, de voorzitter staat niet op de foto)