Om docenten meer te belichten en studenten kennis te laten maken met de persoon achter de docent, plaatsen wij elke drie maanden een rubriek: docent van het seizoen. In de rubriek wordt een docent geïnterviewd door de Commissarissen onderwijs. In deze editie spraken we Dr. Dik van Gent, docent en onderzoeker van de afdeling moleculaire genetica. Hij startte zijn studie biologie zo’n 40 jaar geleden in Utrecht en is uiteindelijk terechtgekomen in het Erasmus MC. Tegenwoordig is Dik een bekend gezicht binnen de opleiding Geneeskunde. Graag vertellen we je wat meer over hem!
Veel leesplezier!
"Allereerst, kunt u zichzelf kort voorstellen?"
"Ik ben Dik van Gent en ik werk inmiddels ruim 28 jaar bij het Erasmus MC. Zelf ben ik bioloog, geen medicus. Ik heb inmiddels zo’n 40 jaar geleden biologie gestudeerd in Utrecht. Daarna heb ik een promotieonderzoek gedaan bij het Nederlands Kankerinstituut in Amsterdam, waarna ik nog 3 jaar lang als Postdoc naar de Verenigde Staten ben geweest. Daarna ben ik naar het Erasmus MC gekomen."
"Hoe was uw studententijd?"
"Tijdens mijn studententijd ben ik met veel plezier lid geweest bij een studentenvereniging. Daar leer je vaardigheden die je niet uit de boeken kan halen; discussiëren over allerlei onderwerpen, samen dingen organiseren, maar anderzijds ook een nachtje doorzakken aan de bar. Hier heb ik, als fiscus, ook veel dingen over financiën geleerd, waar ik als onderzoeker af en toe nog steeds veel aan heb."
"Tijdens mijn studententijd ben ik met veel plezier lid geweest bij een studentenvereniging. Daar leer je vaardigheden die je niet uit de boeken kan halen;"
"Hoe bent u in het onderwijs terechtgekomen?"
"Per toeval eigenlijk. De toenmalige coördinator van het oncologieblok had het tijdens de hertentamens erg druk. Ik ben toen begonnen met het controleren van tentamenvragen over een onderwerp waar ik eigenlijk weinig vakinhoudelijke kennis over had. Vanaf dat moment ben ik steeds meer gaan helpen bij het organiseren en coördineren van dit blok en ben ik uiteindelijk het onderwijs ingerold."
"Wat vind u het leukste aan docent zijn?"
"Het contact met de studenten. Wat ik ontzettend leuk vind, is als je bijvoorbeeld een VO geeft, dat er dan eerst een groep studenten binnenkomt die half weten waar het onderwijs over gaat. Langzaam, door vragen te stellen, zie je dan het kwartje vallen. Het bedenken van ‘op wat voor manier kan ik het nu zo brengen dat studenten begrijpen hoe het allemaal in elkaar zit’, is ook erg leuk."
"Langzaam, door vragen te stellen, zie je dan het kwartje vallen."
"Wat maakt het doen van onderzoek op het niveau van DNA nou zo interessant?"
"Ik heb eigenlijk mijn hele carrière besteed aan het begrijpen van ‘DNA-gymnastiek’, dus hoe DNA in- en uit elkaar gehaald wordt. Ik vind het leuk om van het hele kleine naar het hele grote te gaan. Zo’n 40 jaar geleden begonnen we een beetje te begrijpen hoe dat nu eigenlijk allemaal werkt met dat DNA. We merkten dat er een groot gat zat tussen de kliniek en ons research laboratorium. Omdat we steeds meer weten en steeds meer methodes tot onze beschikking hebben, denk ik dat dit nu meer naar elkaar toe gegroeid is. Medicatie wordt tegenwoordig soms zelfs op basis van moleculaire profielen in het DNA gegeven!"
"Wat zou u studenten willen meegeven?"
"Ik denk dat ik vooral zou willen meegeven dat je studententijd veel meer is dan alleen feiten leren. Je leert vooral om op een logische manier te denken en redeneren en je eigen standpunten te bepalen. Het is echt leren leren en leren denken. Dat is veel belangrijker dan wat de inhoud van die stof nu precies is. Het idee van dat de wetenschapper of de dokter degene is die alles van het vakgebied weet, is inmiddels erg achterhaald. Er is een grote kans dat je gaat werken met dingen die je tijdens je studie eigenlijk niet of nauwelijks geleerd hebt. Het is dan gewoon belangrijk dat je weet hoe je de stof het beste tot je kan nemen."
"Het idee van dat de wetenschapper of de dokter degene is die alles van het vakgebied weet, is inmiddels erg achterhaald."
"Heeft u een verborgen talent?"
"Dat weet ik eigenlijk niet zo goed, maar ik kan wel zeggen wat ik leuk vind om te doen: cryptogrammen maken. In het weekend staat er altijd een cryptogram in de krant en die moet dan van mezelf voor het weekend af zijn. Dat lukt gelukkig toch vaak wel."
"Heeft u nog hobby’s?"
"Wandelen, dat vind ik echt een hele mooi hobby. Minstens één keer in de zes weken gaan we met een groep vrienden, onder andere mensen die ik nog ken vanuit de studentenvereniging, een langeafstands-wandelpad doen. Per dag lopen we dan zo’n 20 km en ’s avonds gaan we met z’n allen eten. Het is ook een leuke manier om Nederland wat beter te leren kennen, omdat je in gebieden komt die je normaal minder ziet. Aan de andere kant zijn wandelingen in de bergen, in bijvoorbeeld Oostenrijk, natuurlijk ook heel leuk!"
"En dan de laatste vraag: als u uzelf zou moeten beschrijven als een soort taartje, wat voor taartje zou dat dan zijn en waarom?"
"Misschien een tompouce, want het is niet zo heel makkelijk tot je te nemen, maar toch de moeite waard om te eten."