Allereerst, zou je jezelf kort willen voorstellen?
Ik ben Floor van Rosse. Ik werk bij de apotheek als universitair hoofddocent en daar houd ik me vooral bezig met onderwijs, maar ook onderzoek.
Hoe ben je docent geworden?
Ik ben tijdens mijn promotieonderzoek, moest ik onderwijs geven. Ik kwam zo erachter dat ik dat lesgeven erg leuk vond. Eerst moest ik van mijn promotor mijn boekje afmaken over patiëntveiligheid. Ik wist wel dat ik daarna een baan wilde zoeken, waarbij ik meer met onderwijs bezig kan zijn. Toen ik klaar was met mijn promotieonderzoek, wilde ik graag een baan in Rotterdam en zag ik de vacature bij de apotheek om me met onderwijsvernieuwingen bezig te houden en projecten rondom patiëntveiligheid. Iets wat uitermate goed paste bij wat ik in mijn promotieonderzoek had gedaan.
Hoe was je studententijd?
Ik studeerde in Utrecht en was lid van een vereniging. Daar heb ik ook een bestuursjaar gedaan. Ik heb enorm van mijn studententijd genoten en vooral ook heel veel plezier gehad met mijn huisgenootjes. Ik woonde in de volksbuurt van Utrecht met 9 huisgenoten. We hadden veel diners en op een van die datediners heb ik ook mijn vent ontmoet. Ik heb ook vooral veel gefeest en ook tijdens mijn studententijd net als nu hockeyde ik. Ik werkte ook op veel plekken. Ik werkte bij Speelklok en had samen met mijn huis een oppasgezin. Ik heb ook het rtv nieuws ondertiteld voor doven en slechthorende. In de zomervakantie begeleid ik ook zeilkampen en ben ook student-assistent op de dierensnijzaal geweest.
Wat voor type student was je?
Type student: een student die alles eruit haalde zowel op de studie als in het studentenleven.
Wat was het leukste moment uit je studententijd?
Dat vind ik moeilijk kiezen. De leukste momenten zijn voor mij de spontane feestjes. Zo heb ik samen met mijn huisgenootje heb ik in drie dagen een feest georganiseerd, waarbij iedereen verkleed moest en we haar geërfde hoeveelheid rode vodka gebruikten. Of hoe je in de nacht een paarse stoel kon vinden en die ineens onderdeel van je huisraad is.
Wat vond je het lastigste uit je studententijd?
In het begin vond ik het lastig de juiste studiemethode te vinden. Gelukkig ging dat met de tijd goed. Ook vond ik het lastig om op een gegeven moment de oudste te zijn en meer volwassen te moeten worden.
Wat is de belangrijkste les uit je studententijd?
Mijn belangrijkste les is dat het leven een stuk leuker is met leuke mensen om je heen en je dat je van het leven een feestje moet maken. Dat probeer ik nu in mijn werk ook, het onderwijs mag ook wel een feestje zijn.
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Ik hou van hockeyen en alles wat dan ook maar buiten is, buitenspelen dus. Ik ga op vakantie graag naar de bergen, skiën, hiken, klimmen, kanoën. Ik hou van koken en ga naar allerlei buitenactiviteiten met mijn kinderen inmiddels.
Waar ben je het meest trots op?
Ik ben wel trots op dat ik het me altijd, vrijwel altijd, lukt positief te blijven. Ik zie wel vaak de positieve kant van dingen in
Wat is je grootste droom?
Als ik echt heel groot mag denken, is mijn droom dat de wereld er op alle plekken er een stukje beter uitziet. Dat we allemaal niet hoeven te vrezen voor de toekomst van onze kinderen.
Wat is je grootste passie?
Mijn grootste passie is afwisseling. Ik vind alles leuk!
Heb je een verborgen talent of hobby?
Ik vind het erg leuk om in de tuin plantjes te kwekken. Of het een echt verborgen talent is weet ik niet. Alles wat ik zaai mislukt en alles wat ik niet zaai lukt. Afgelopen week heb ik twintig bollen knoflook uit de grond gehaald, die ik er niet gezaaid had, maar er wel ineens waren.
Op de bucketlist staat: Nijmeegse 4-daagse lopen
Hoe was jouw contact met je docenten?
Mijn contact met docenten was heel wisselend. Ik merkte dat ik vooral goed op trok met de docenten, waar ik nu ook graag op zou willen lijken.
Heb je een docent die je ziet als voorbeeld?
Ik had een heel laagdrempelig docent Virologie. Dat paste veel beter bij mij dan het formele. We konden heel vrij de werkgroepen inrichten en er was veel ruimte om samen met de docent nog naar de opdrachten te kijken.
Wat is jouw ideale docent?
De ideale docent is voor mij enthousiast en iemand die de ruimte geeft om te groeien. Dat je als docent niet perse je kennis hoeft ten toon te stellen, maar dat je studenten laat voelen wat ze nodig hebben. Een echt knettergoeie docent vind ik iemand die zichzelf ook kwetsbaar durft op te stellen en het goede voorbeeld geeft in communicatie, hoe met elkaar om te gaan. Ook zou het iemand moeten zijn die een beetje buiten de lijntjes durft te kleuren en uit durft te gaan van het goede van de mens en student.
Wist je altijd al dat je docent wilde worden?
Ik ben niet echt iemand die een 50 jaren plan maakt. Ik zie nog net niet wat de volgende de dag me brengt. Dat ik iets biomedisch wilde doen wist ik wel al. Maar over dat ik docent of onderzoeker wilde worden, had ik nog geen idee.
Waar loop je tegenaan in het docentschap?
Ik vind het heel jammer hoe nog collega’s van mij nog moeten strijden om hun onderwijstijd op de afdelingen. Ik denk dat er mee aandacht mag zijn voor het onderwijs binnen het ziekenhuis en kan daar soms wel tegenaan lopen als docent.
Ook vind ik het soms lastig op welke manier sommige studenten mij mailen. Ik kan soms schrikken van de toon en probeer dan juist de studenten die me heel net mailen mijn aandacht te geven.
Beroep als u geen docent was geworden:
Als ik bijvoorbeeld de staatsloterij zou winnen, dan zou ik als baan me focussen op het gezond koken voor kinderen op Zuid ofzo. Maar ik vind het werk tussen de studenten eigenlijk wel heel leuk en alle afwisseling die ermee komt.
Kan je wat vertellen over de vernieuwingen in het onderwijs waarmee jij je bezig houdt?
Ooit was ik betrokken bij de opzet van het Geneesmiddel van de Week en nu ben ik bezig dit idee om te zetten naar een podcast. Ik vond het vervelend hoe alle studenten tijdens Covid zoveel achter hun scherm zaten. Ik hoop dat ze op deze manier ook tijdens wandelingen de kennis op kunnen doen. Het zal een podcast worden over ook farmacokinetiek en iets wat natuurlijk lastig uit te leggen is zonder een visueel beeld. Het zal zo een podcast worden met een bijsluiter.
Verder ben ik bezig met de uitbreiding van de Studentenpoli, waar studenten het voorschrijven kunnen oefenen en ben ik bezig met een Safety II project. In dit Safety II project ga je als student vooraf bedenken hoe het voorschrijven van medicatie moet voorlopen in een casus en waar je op moet letten bij bijvoorbeeld antistolling. Vervolgens ga je in je coschap kijken hoe het in het echt verloopt.
Ook zullen meerdere co-assistenten weten dat p-scribe niet optimaal werkt en daarom ben ik bezig met het ontwikkelen van ons eigen onderwijsvoorschrijfprogramma, waarin studenten veilig kunnen oefenen. Daarbij haal ik enorm veel energie uit de Minor Toxic die ik heb opgezet, samen met anderen natuurlijk en werk ik mee aan ErasmusArts2030 en het programmatisch toetsen. Samen met collega’s hebben we besloten het farmacologie onderwijs meer programmatisch te toetsen en studenten steeds kleine toetsen te laten maken, die over de tijd iets moeilijker worden.
Ik vind docentprofessionalisering erg belangrijk en ben blij om in de opleidingscommissie hiermee bezig te kunnen zijn. De opleidingscommissie is commissie van zowel studenten als docenten die gevraagd en ongevraagd advies geven over dingen als de OER. We waarborgen de kwaliteit van de opleiding. Het leukste hieraan vind ik dat ik samen met studenten in deze commissie zit.
Ten slotte, wat wil je meegeven aan studenten?
Behandel je docenten, zoals je zelf ook behandeld wilt worden en geniet een beetje van je studententijd. Maak ook fouten, zoveel mogelijk, nu kan het makkelijk. Om af te sluiten, maak er een feestje van!