Waar verhalen over extra-curriculaire activiteiten en excellentie trajecten dagelijks door het Onderwijscentrum galmen, heerst er een grote stilte rondom problemen waar studenten dagelijks mee worstelen. Je studie met gemak doorlopen lijkt de standaard en herkansingen of twijfel over je studiekeuze zijn een verboden woord. Dit kan én moet anders en daarom is de rubriek ‘Studentenstruggles’ in het leven geroepen. Hierin doen professionals en ervaringsdeskundigen maandelijks hun verhaal over zaken waar zij veel ervaring mee hebben of zelf mee hebben geworsteld. Deze maand: Decaan en voorzitter van de Raad van Bestuur van het Erasmus MC, prof. Dr. Stefan Sleijfer, over zijn eigen studententijd en de struggles van onze studenten.
‘Zou u zich kort willen voorstellen en vertellen hoe uw leven eruit heeft gezien?’
‘Ik ben geboren en getogen in Groningen. Ik voel mij, ondanks dat ik al meer dan 10 jaar een seizoenkaart bij Feyenoord heb, toch nog altijd meer een Groninger dan een Rotterdammer. Ik heb in Groningen Geneeskunde gestudeerd en ben daar gepromoveerd. Ik ben in 1998 naar Rotterdam verhuisd voor de opleiding tot internist aan het Erasmus MC. Ik heb mij daarna verder gespecialiseerd tot oncoloog-internist waarmee ik in 2004 helemaal klaar was. In 2011 ben ik benoemd tot hoogleraar en in 2012 werd ik afdelingshoofd interne oncologie, een afdeling die zowel in de centrumlocatie als in de locatie Daniel den Hoed veel activiteiten had. Ik heb echt een prachtige tijd gehad als afdelingshoofd. Sinds september 2021 ben ik lid van de Raad van Bestuur van het Erasmus MC, eerst als decaan en sinds kort als voorzitter en decaan. Dat betekent helaas dat ik niet meer werkzaam ben in de patiëntenzorg en dat ik veel minder deelneem aan onderzoek. Het doet best pijn om geen patiëntenzorg meer te leveren want het is een prachtig vak. Ik begeleidde al jaren patiënten en die liet ik voor mijn gevoel in de steek. Dus dat was best wel een moeilijke keuze. Maar ook nu heb ik een prachtige baan bij de Raad van Bestuur.
Iedereen heeft dit soort moeilijke keuzes in het leven. Sommige dingen ontwikkelen zich vanzelf en soms moet je echt actief besluiten ga je links- of rechtsaf. Het zijn de bewuste momenten waar je een keuze moet maken. Dat zijn soms spannende en moeilijk momenten.'
‘Hoe heeft u de keuze gemaakt?’
‘Ik heb simpelweg een lijstje gemaakt met voors- en tegens. En ik was al ruim 9 jaar afdelingshoofd. Ik denk dat het soms goed is voor jezelf maar ook voor de afdeling dat er op een gegeven moment een nieuw afdelingshoofd komt. Er komt dan een frisse wind op de afdeling met een nieuwe visie. Het was moeilijk om de prachtige afdeling met fantastische collega’s achter te laten. Maar het is aan de andere kant heel eervol om gevraagd te worden voor de Raad van Bestuur. Ook nu doe ik maatschappelijk relevante dingen en daar word ik blij van.’
‘Hoe was uw studentenleven?’
‘Ik heb een prachtige studententijd gehad. Ik mis het af en toe nog wel eens. Ik ben geen goed schoolvoorbeeld van een student geneeskunde want na het eerste jaar ben ik vrijwel nooit meer naar colleges geweest. Wij hadden drie tentamenperiodes in het jaar. Ik stortte mij een aantal weken voor de tentamens pas op de stof, ik haalde dan geen hoge cijfers maar het was prima. Ik deed veel dingen naast mijn studie. Zo voetbalde ik bij The Knickerbockers in het eerste elftal. Ook was ik coach van dames 3. Daarnaast deed ik onderzoek bij de medische microbiologie. Ik vond onderzoek al vanaf het begin heel erg leuk. Uiteindelijk ben ik bij de afdeling oncologie terecht gekomen en heb ik daar promotieonderzoek gedaan, parallel aan mijn studie Geneeskunde inclusief de coschappen. 1 jaar na mijn afstuderen ben ik gepromoveerd. Ik heb er dus parallel veel naast gedaan, maar ik heb niet het maximale uit mijn studie Geneeskunde gehaald. Zo zijn de coschappen een prachtige tijd. Je kunt heel veel leren, je kan zien wat er allemaal gebeurt en wat je allemaal kan gaan doen met dat prachtige diploma. Ik heb dus tijdens mijn coschappen veel in het lab gezeten voor mijn onderzoek. Ik heb er geen spijt van, maar ik zou het anderen niet aanraden.’
“Ik heb als bestuurder een goede training gehad als internist-oncoloog.”
‘Heeft u struggles ervaren als student?’
‘Nee, ik heb mazzel gehad en een onbekommerde studententijd gehad. Ik heb wel veel struggles om mijn heen gezien bij andere studenten. Ik heb geen grote live events meegemaakt tijdens mijn studententijd. Maar je studententijd is een intensieve periode. Je gaat vaak ergens anders wonen, begint met een nieuwe studie in een nieuwe omgeving met allemaal mensen die een andere achtergrond hebben dan jij. En bijvoorbeeld zo’n Erasmus MC is overweldigend en ook de grote stad Rotterdam. De ene landt dan ook makkelijker in z’n studententijd dan de ander. Ik vind wat jullie doen als MFVR belangrijk om de landing hopelijk voor vele studenten zachter te maken.’
“Ik heb een prachtige studententijd gehad.”
‘Ervaart u nu struggles?’
‘Ik ben niet zo’n strugglelaar. Er zijn natuurlijk grote dingen die hier in het Erasmus MC gebeuren. Continu heb je als bestuurder dilemma’s. Maar ik heb als bestuurder denk ik wel een goede training gehad als internist oncoloog. Er komt iemand bij je met een levensgroot probleem namelijk kanker. Het eerste wat je gaat doen is het probleem analyseren. Daarna zet je de verschillende opties op een rij met de voor- en nadelen en maak je in samenspraak met de patiënt een behandelplan. Tenslotte ga je het plan uitvoeren en blijf je het plan voortdurend monitoren om te bekijken of het nog werkt zoals verwacht. Dat hele proces heeft veel raakvlakken met wat je als bestuurder ook doet. En zowel als dokter als bestuurder heb je ook veel te maken met emoties.’
‘Ziet u grote verschillen tussen hoe u als student was en hoe de studie en de studenten nu zijn?’
‘Een groot verschil is de hoge lat die studenten zichzelf in deze tijd opleggen. Die is echt hoger dan in mijn tijd. In mijn tijd was de wereld klein, ik kende de mensen van mijn straat, school en studie en de voetbalclub. Daar zag ik ook de kinderen die het moeilijk hadden en realiseerde je dat niet iedereen het zo voor de wind ging zoals dat met mij wel was. Nu zie je op Instagram en andere sociale media alleen de succesverhalen en lijkt het alsof je alleen maar succes kunt hebben in het leven. Daar maak ik mij wel zorgen om. En wat ik hoor van studenten is dat bijna iedereen die begint met de studie het gevoel heeft dat je vanaf het eerste jaar alleen maar hoge cijfers moet halen, een commissie moet doen en onderzoek moet gaan doen om straks een mooie vervolgopleiding te kunnen doen. Ik denk dat de hoeveelheid stress die studenten ervaren hoger ligt dan in mijn tijd. Daar moeten wij aan gaan werken.'
'Aan het begin van de studie willen veel studenten medisch specialist worden maar in de realiteit worden er uiteindelijk een hoop studenten geen medisch specialist. Ook die vakken zijn waanzinnig mooi en belangrijk. Wij moeten niet streven naar een superspecialisten opleiding. We hebben iedereen nodig in gezondheidszorg. De medisch specialist is daarbij niet belangrijker dan andere artsen.’
“In mijn tijd was de wereld klein, ik kende de mensen van mijn straat, school en studie en de voetbalclub.”
‘U deed naast uw studie al onderzoek, waarom besloot u dat te doen?’
‘Ik deed dat uit pure intrinsieke motivatie. Ik droom nog steeds wel eens over kankercellen. Ik ben daardoor gefascineerd. Ik wil graag snappen hoe een cel kan ontsporen, een kankercel wordt en hoe zij een heel mens kunnen verwoesten. Ik ben onderzoek gaan doen omdat ik dat mega interessant vond en hopelijk door dat inzicht uiteindelijk ook patiënten met kanker beter zou kunnen helpen. En helemaal niet met de gedachte om later in opleiding te komen of te promoveren.’
“Ik droom nog steeds wel eens over kankercellen.”
‘Wat is de grootste levensles die u heeft geleerd?’
‘Ik probeer mij niet druk te maken om dingen waar ik zelf geen invloed op kan uitoefenen. Er gebeurt veel om je heen en op veel dingen kan je geen invloed uitoefenen. Dat geeft mij rust en overzicht. Het gevaar van deze gedachte is wel dat je dingen gaat accepteren en niks gaat doen. Je moet de dingen die je kan doen natuurlijk wel blijven doen. Je moet jezelf blijven uitdagen maar als jij niks kan dan moet je het laten rusten.’
‘Wat wilt u meegeven aan onze studenten?’
‘Als je student bent is dat soms pittig. Het kost de ene student meer moeite om te landen in het studentenleven dan de andere. Let op elkaar, wees aardig en houd rekening met al die verschillende achtergronden.’
‘Hoe bevalt uw nieuwe functie binnen het Erasmus MC?’
‘Het is geweldig. Op dit moment gebeurt er van alles binnen het Erasmus MC. Er overlijden mensen, er worden baby’s geboren, er wordt onderzoek gedaan, onderwijs gegeven et cetera. Dit alles gebeurt in 1 gebouw met grote impact voor individuen en voor de maatschappij. Daar mogen wij trots op zijn.’
‘Kunt u in 1 zin vertellen waarom iedere student naar de RVBake sale moet komen?’
‘Voor veel gezelligheid, nieuwe mensen ontmoeten en voor een goed doel, kom op 1 april naar de RVBake sale!’
'Je moet jezelf blijven uitdagen maar als jij niks kan dan moet je het laten rusten.’