Waar verhalen over extra-curriculaire activiteiten en excellentie trajecten dagelijks door het Onderwijscentrum galmen, heerst er een grote stilte rondom problemen waar studenten dagelijks mee worstelen. Je studie met gemak doorlopen lijkt de standaard en herkansingen of twijfel over je studiekeuze zijn een verboden woord. Dit kan én moet anders en daarom is de rubriek ‘Studentenstruggles’ in het leven geroepen. Hierin doen professionals en ervaringsdeskundigen maandelijks hun verhaal over zaken waar zij veel ervaring mee hebben of zelf mee hebben geworsteld. Deze maand: Jimmy van Keeken, oud-geneeskundestudent en momenteel kok in opleiding. Hij vertelt over zijn switch van de studie geneeskunde naar de koksopleiding.
'Waarom heb je voor de studie Geneeskunde gekozen?'
'Ik wilde eigenlijk na het afronden van mijn vwo een tussenjaar, maar vanuit mijn omgeving kreeg ik veel te horen dat het handiger was om direct door te gaan. Ik besloot meteen door te gaan en een tussenjaar te nemen na mijn bachelor. Ik wist niet wat ik wilde maar ik vond biologie en gym wel leuk. Hierdoor verwachte ik dat sportarts misschien wel wat voor mij kon zijn. Ik koos uiteindelijk voor Geneeskunde. '
'Hoe ervaarde je de eerste jaren van de studie Geneeskunde?'
'Ik ervaarde de studie Geneeskunde als een soort bubbel want je gaat alleen met Geneeskunde mensen om. Ik vond Geneeskunde zelf niet meteen leuk. Het 1e jaar dacht ik dat het door de vele nieuwe invloeden kwam. Elk studiejaar dacht ik opnieuw dat ik zou gaan leren wat ik wel leuk zou vinden. Ik deed veel naast de studie en haalde het gelukkig allemaal vrij makkelijk. Ik dacht eigenlijk niet veel na over of de studie wat voor mij was. Om je heen, je familie en je vrienden, vraagt iedereen altijd aan je wat voor soort dokter je wil worden. Hier kon ik echter nooit een antwoord op geven. '
“Ik bleef mezelf overtuigen dat ik de geneeskunde dan wel leuk zou gaan vinden.”
'Hoe ging het verder nadat je je bachelor had gehaald?'
'Na mijn bachelor bleef ik twijfelen over mijn keuze voor Geneeskunde. Ik besloot om een tussenjaar te nemen waarin ik full time ben gaan werken in de horeca. Ik heb in dat jaar ook drie maanden door Thailand gereisd. Toen ik terug kwam in de zomer, midden in de coronapandemie, werd ik ingeloot voor de coschappen van februari 2021. Ik had toen besloten om toch mee te loten want ik wilde graag zien hoe het in de praktijk was. Ik bleef mezelf overtuigen dat ik de geneeskunde dan wel leuk zou gaan vinden. Daarbij wist ik toen ook niet wat ik anders zou willen gaan doen. Ik heb tijdens mijn vrije maanden bij de Swab-unit en de vaccinaties gewerkt. Tijdens die maanden had ik veel vrije tijd en begon ik met koken. Ik bestelde steeds meer kookboeken en merkte dat ik het steeds leuker begon te vinden. Het was een soort meditatiemoment van de dag voor mezelf. '
'Hoe ging het toen je met je coschappen begon?'
'In februari begon ik met mijn interne coschap. De eerste weken dacht ik de hele tijd dat ik nog moest inkomen en wennen. Ik ging niet met plezier naar mijn coschap toe, een enorm contrast met in de keuken staan. Dan was ik vrolijk, enthousiast en ontspannen. Ook kon ik mijn creativiteit kwijt in de keuken. Ondanks de super drukke coschapdagen kookte ik elke avond want dat was mijn opvrolijk moment van de dag. 's Nachts piekerde ik veel en sliep ik slecht. Het werd dus toch al snel duidelijk dat coschappen het niet voor mij was. Het lag zeker niet aan de coschap zelf of aan mijn fijne begeleider. '
“Ik kookte geregeld een drie gangenmenu. Nu pas realiseer ik mij dat mijn huisgenoten eigenlijk best wel geluk hebben.”
'Op welk moment besloot jij om te stoppen?'
'Als familie en vrienden vroegen hoe mijn coschap ging, dan zei ik altijd dat alles goed ging. Ik had echter nooit verhalen over mijn coschap. Ik was nooit enthousiast en dit viel mijn moeder op.
In de 5e of 6e week van mijn coschap belde ik ontzettend lang met mijn moeder en zusje. Toen heb ik op de vraag “hoe vind je de coschappen” geantwoord dat ik het niet leuk vond, iets wat ik niet eerder had geuit. Mijn moeder zei dat ik iets moest doen waar ik blij van werd en tijdens dat telefoongesprek heb ik besloten te stoppen. De volgende dag heb ik een mail gestuurd met de boodschap dat ik niet meer kwam. Vanaf dat moment voelde het alsof ik dertig kilo lichter was. Ik was zo opgelucht, ik sliep beter en ik was een stuk vrolijker. '
'Het is heel moeilijk om te stoppen. Je hebt je bachelor al op zak dus het voelt zonde om je master niet af te maken. Van buitenaf vindt iedereen het altijd fantastisch dat je geneeskunde doet, iedereen is trots op je. Je wilt ook hen niet teleurstellen. '
“Ik heb meer medische kennis dan welke kok ook.”
'Wat doe je nu?'
'Ik ben afgelopen september begonnen met de koksopleiding in Amsterdam, een vierjarige opleiding die ik in twee jaar doe. Ik ga een dag per week naar school en sta vier dagen per week in de keuken.'
'Ik heb lang om de keuze om te stoppen heen gezweefd, maar eigenlijk wist ik al drie en een half jaar lang dat de studie geneeskunde niet de studie voor mij was. Ik ben zo blij dat ik eindelijk iets heb gevonden, het koken, waar ik echt blij van word. Ik ga met plezier naar de opleiding en naar mijn werk. Het is een echt vak dat ik leer, iets wat je het meeste leert in de keuken zelf. '
'Toch heb ik totaal geen spijt dat ik mijn bachelor heb gehaald. Ik heb meer medische kennis dan welke kok ook. Ik heb een bepaald niveau van denken geleerd.'
“Het is een soort coschap maar dan betaald.”
'Hoe zie je de toekomst voor je?'
'Ik wil dan een eigen zaak en wie weet wel een kookboek. '
'Wat wil je meegeven aan studenten?'
'Het klinkt lekker cheesy maar het is nooit te laat om te kiezen. Ik ben nu 23 jaar en ik zit in mijn eerste jaar van de koksopleiding. Als je weet wat je blij maakt, moet je daarvoor gaan. Natuurlijk speelde het ook in mijn hoofd dat ik van een vwo studie naar een MBO opleiding ging, maar ik vind dat een belachelijke reden om niet te doen waar je blij van wordt. Er is een stigma dat je niet van VWO naar MBO mag. De grootse tip die ik heb is: doe waar je blij van wordt, maar dat is helaas makkelijker gezegd dan gedaan.'
“Ik ben na mijn keuze een heel ander, veel blijer, persoon.”