Lieve allemaal,
Waar verhalen over extra-curriculaire activiteiten en excellentie trajecten dagelijks door het Espressobargebied galmen, heerst er een grote stilte rondom problemen waar studenten dagelijks mee worstelen. Je studie met gemak doorlopen lijkt de standaard en herkansingen of twijfel over je studiekeuze zijn een verboden woord. Dit kan én moet anders en daarom is de rubriek ‘Studentenstruggles’ in het leven geroepen. Hierin doen professionals en ervaringsdeskundigen maandelijks hun verhaal over zaken waar zij veel ervaring mee hebben of zelf mee hebben gedeald. Deze maand: Sara Bakx (26). Zij stopte in 2018 na 4.5 jaar met de studie Geneeskunde. Inmiddels werkt zij als consultant in de zorg en helpt zorgorganisaties met het oplossen van vraagstukken. In dit interview vertelt zij over haar ervaringen en het taboe dat heerst over het stoppen met de studie Geneeskunde.
'Het is lastig om even stil te staan en te bedenken wat je wil, als de rest van de wereld om je heen door rent.’ - Sara Bakx
Laten we beginnen met de meest prangende vraag; waarom ben je destijds gestopt met geneeskunde?
“Tijdens mijn bachelor vond ik de leerstof zeker interessant, maar ondertussen had ik twijfels of de praktijk ook zo goed bij mij paste. Aan het einde van mijn derde jaar moest ik meerdere herkansingen doen. Ik ging er vanuit dat ik met nog een extra jaartje bachelor voldoende tijd zou hebben om over de toekomst na te denken. Twee weken voordat de master startte, kreeg ik onverwachts te horen dat ik tóch al mijn herkansingen had gehaald. Daar ging mijn tijd om na te denken over wat ik dan wel wilde, waardoor ik besloot op het bekende pad te blijven en te beginnen aan de master geneeskunde. Ik startte met mijn coschappen en hier werd al snel duidelijk: Dit is niet mijn plek. Ik merkte dat de zorg efficiënter en effectiever kon en was meer bezig met het analyseren van problemen op de werkvloer dan de directe patiëntenzorg. Ik merkte dat ik meer energie kreeg van het oplossen van deze problemen. Helaas kreeg ik als reactie op mijn initiatieven regelmatig dooddoeners te horen als ‘Nee, want dit doen we altijd al zo’. Dit triggerde me: Ik wilde graag de zorg verbeteren voor zowel patiënten als medewerkers, maar dit was niet de manier. De overstap naar Health Care Management was snel gemaakt.”
Twijfelde je al lang om te stoppen?
“Ik heb heel lang getwijfeld of ik wel arts wilde worden, maar ik had nooit echt nagedacht over alternatieven. Het is binnen de studie geneeskunde ook niet heel gebruikelijk om daarover na te denken: Je doet immers geneeskunde omdat je arts wilt worden, toch? Toen ik eenmaal startte met mijn coschappen ging het heel snel. In gesprekken met mijn begeleider in het ziekenhuis, de studieadviseur en de studentpsycholoog werd snel duidelijk dat ik niet op mijn plek zat. Na acht weken coschappen ben ik gestopt.''
Hoe reageerde je omgeving?
“Het merendeel van mijn vrienden deed zelf geneeskunde. Zij reageerden op mijn twijfels door te zeggen dat coschappen voor iedereen zwaar zijn, dat ik gewoon even mijn schouders er onder moest zetten en dat een volgende coschap vast leuker zou zijn. De meesten waren bang dat ik spijt zou krijgen, zeker omdat ik er al 4,5 jaar op had zitten. Dat ik uiteindelijk besloot om er helemaal mee te stoppen, was voor velen een schok.
Daarnaast kom ik uit een artsenfamilie: Mijn vader is huisarts in Zeeland en droomde ervan dat ik de praktijk van hem zou kunnen overnemen. Het was daarom niet makkelijk om thuis te vertellen dat ik had besloten te stoppen met mijn studie. Hij was zichtbaar teleurgesteld, maar de volgende ochtend kwam hij gelukkig meteen naar me toe om te zeggen dat hij mij steunde in mijn besluit. Uiteindelijk waren degenen die het dichtste bij mij stonden heel supportive en zagen ze in dat dit een juist besluit was.”
Heb je in die tijd meer medestudenten gehoord met soortgelijke twijfels?
“Nadat bekend werd dat ik stopte, kwamen mensen naar me toe om te vertellen over hun eigen twijfels en vragen. Ook via mentoren en de studieadviseur werden er mensen naar mij verwezen om eens te praten over mijn ervaringen. Ik heb dit nooit als vervelend ervaren, maar praatte er juist graag over omdat het voor mij als zo’n bevrijding voelde.”
Heb je ooit spijt gehad van je keuze om te stoppen?
“Nee, geen seconde. Veel mensen zeiden dit op voorhand wel tegen me, maar ik heb geen moment spijt gehad van mijn keuze. Ik heb mijn hart gevolgd en ben daardoor nu helemaal op mijn plek als consultant in de zorg.”
Je was al redelijk ver gevorderd in je studie geneeskunde en besloot om aan een nieuwe studie te beginnen. Had dit nadelige financiële gevolgen?
“Voor mij was dit geen drempel. Als ik door was gegaan met coschappen had ik nog drie jaar collegegeld moeten betalen. De master die ik nu heb gevolgd, was slechts twee jaar dus uiteindelijk was het voor mij zelfs goedkoper.”
Hoe is jouw zoektocht naar een nieuwe master verlopen?
“Ik was al eens bij een carrièreavond geweest over ‘Wat als ik geen arts wil worden?’. Daar kwam ik voor het eerst in aanraking met wat er nog meer mogelijk is na je bachelor en zelfs je master geneeskunde. Hier ontdekte ik dat consultancy het meest bij mij paste, maar moest wel nog veel opzoeken over hoe ik daar terecht zou kunnen komen.”
“In januari 2018 ben ik gestopt met geneeskunde en aangezien de masters pas in september startten, besloot ik om weer als doktersassistente aan de slag te gaan in de huisartsenpraktijk waar ik tijdens m’n wachttijd had gewerkt. Hier hoorden de praktijkhouders van mijn plannen om de zorg te willen verbeteren. Zij hebben mij toen het aanbod gedaan om als praktijkmanager aan de slag te gaan, een kans die ik met beide handen heb aangegrepen. Ruim twee jaar heb ik als praktijkmanager gewerkt en ervaring opgedaan waar ik nu nog steeds veel aan heb. Vanwege deze kans heb ik besloten de master health care management in deeltijd ernaast te volgen.”
Heb je nu een voordeel ten opzichte van je collega’s door je medische achtergrond?
“Absoluut. Door de combinatie van theorie en praktijkervaringen ben ik bekend met de terminologie en werkwijzen in de zorg. Hierdoor kan ik makkelijker schakelen met de opdrachtgevers waar ik als consultant mee te maken krijg. Daarnaast merk ik dat ik vooral baat heb bij de gesprekstechnieken die ik bij geneeskunde heb geleerd. Je leert mensen te lezen, vertrouwen te wekken en moeilijke onderwerpen op een subtiele manier op tafel te leggen. Daar heb ik als consultant veel voordeel van.”
Wat zou je studenten die twijfelen over hun toekomst willen meegeven?
“Maak twijfels bespreekbaar en denk goed na over wat bij je past. Het is een fijne eerste stap dat twijfels en stoppen met de studie nu op de agenda van de MFVR staan. Twijfelen is niet erg, je twijfels wegstoppen daarentegen wel. Het kan lastig om stil te staan om te bedenken wat je wilt en wat er echt bij je past. Zeker in een concurrerende studie als geneeskunde, waarbij excelleren voorop staat. Niemand wordt er beter van als je een ingeslagen pad blijft volgen dat niet bij je past. Praat er daarom over en onderzoek je mogelijkheden.''
Twijfel jij wel eens over je studie? Neem dan vooral contact op met de studieadviseurs spreek je gevoel uit.